♥ 19e eeuws Ikat doek

Bij deze mijn tweede vondst, overigens geen Franse en ook vast iets wat niet iedereen aanspreekt... In de laatste week van onze vakantie kocht ik op een brocante- en curiosamarkt in Apeldoorn dit prachtige oude Ikat doek. Ik hou van etnische items in huis waar een geschiedenis aan vast zit. De beste man van wie ik het doek kocht was gelukkig dan ook zo vriendelijk mij een uitgebreide toelichting te geven. Nu vind ik het zelf altijd erg interessant om de geschiedenis hiervan te horen dus ik luisterde aandachtig naar de beste koopman. Vervolgens heb ik zelf nog wat speurwerk via Google gedaan.

Elk doek heeft zijn eigen betekenis en tekening, afhankelijk van de wever en het dorp waar ze worden vervaardigd. Het doek dat ik kocht is afkomstig van Sumba, een eiland in Oost-Indonesië. Hij stamt uit de 19e eeuw en is 150 tot 200 jaar oud. Toch best bijzonder, vind ik zelf. Mijn doek is een Hinggi (grote deken), dat wil zeggen dat deze doek meestal door mannen rond de heupen of over de schouder werden gedragen. Ze waren belangrijk bij rituelen, huwelijken, plechtigheden maar ook bij begrafenissen. Hierdoor worden het ook wel eens dodendoeken genoemd. Een dergelijk doek was een statussymbool dat de mannen aanzien gaf. Het doek wat ik kocht is op sommige plaatsen lichtelijk versleten en hersteld maar dat maakt voor mij niet uit. Geeft het juist wel zijn charme.

De waarde van een Ikat doek wordt bepaald door de materialen die zijn gebruikt, de grootte van het doek, de tekening/het dessin dat is geweven en de kleuren die zijn gebruikt. Werden de kleuren rood en indigo in het doek gebruikt, dan was deze veelal bestemd voor iemand van adellijke afkomst (net als mijn doek, hihi). De ontwerpen wijzen vaak naar locale objecten of dieren zoals paarden, buffels, gekko's, draken, hanen en zelfs de Nederlandse leeuw. De Sumbanezen geloven dat een persoon in staat is de speciale krachten en kwaliteiten te verkrijgen van de wezens die ze in de garens tot een patroon hebben verweven. Fascinerend toch?

Diverse doeken hangen uitgestald voor de verkoop.
Bron foto: Handwerkwereld.

WAT IS IKAT?

Het Indonesiche woord Ikat betekend binden of knopen. Het is een techniek waarmee textiel (voornamelijk katoen) van motieven wordt voorzien door, voorafgaand aan het natuurlijke verven, de garens samen te binden en te bedekken zodat de kleurstof zich op die plaatsen niet kan hechten. De garens worden op lengte gesneden en in strengen samen gebonden. Bepaalde precies afgemeten delen van de streng worden dan afgebonden en bedekt met een vloeistofafstotend materiaal (wasachtige of vettige substantie) zodat de verf daar niet doorlaat. Als na het verfbad (waar de garens soms maanden in staan) de garens droog zijn en het vloeistofafstotende materiaal is verwijderd, worden de strengen op andere plaatsen samengebonden en worden deze weer in een andere kleur gedompeld. Als dit proces meerdere keren is herhaald en de kleuren met grote nauwkeurigheid op de juiste plaatsen zijn aangebracht, zie je bij het weven het beoogde dessin tevoorschijn komen. Er zijn doeken, maar ook kledingstukken en interieuritems van gemaakt. De techniek is mogelijk duizenden jaren geleden in China ontstaan. Het is een hele duurzame en arbeidsintensieve manier van kleuren en weven en daardoor een waardevol materiaal.

De garens worden met natuurlijke verf gekleurd.
Bron foto: The Lifestyle Company.

De afgebonden garens hangen te drogen.
Bron foto: Percussion.

Het doek heeft mooie warme tinten, precies datgene dat ik iets meer in ons interieur wil brengen als contrast met al dat grijs. Ik heb het doek tijdelijk een plaatsje in de woonkamer gegeven. Waar eerst het zelfgemaakte louvreluik stond heb ik nu de bamboeladder (die eerst op onze slaapkamer stond) neer gezet en daar het doek overheen gehangen. De verweerde matte kleuren komen zo extra mooi uit tegen de donkere wand.

Helaas ogen de kleuren op deze foto's feller dan in werkelijkheid. Ze zijn juist mooi mat en vergrijsd.

Liefs Marieke

♥ Verjaardag, cadeaus en een grote opdracht!

Bedankt voor alle lieve felicitaties op Facebook en via de mail voor mijn verjaardag gister. Superleuk! Inmiddels ben ik een jaartje ouder (34) maar ach, daar voel ik nu nog niks van. Hoewel.. van de week werd mijn rug door de fysio 'gekraakt' en daar ondervind ik nog flink wat spierpijn van. Met de klacht erg vaak (té vaak, naar mijn idee) hoofdpijn te hebben, kwam ik bij de dokter terecht die vaststelde dat het waarschijnlijk spanningshoofdpijn is. Spanning vanuit mijn rug en nek wel te verstaan want ik ben alles behalve gestrest hoor haha. Waarschijnlijk nog afkomstig van het auto-ongeluk enkele jaren terug waarbij een grote bestelbus achterop mijn auto knalde en ik er een soort van whiplash aan overhield. Hoewel een whiplash moeilijk schijnt vast te stellen. Blijft een vaag begrip. Feit is echter dat ik er destijds ook al voor was behandeld bij de fysio maar nu steekt het dus toch weer de kop op en dat is alles behalve fijn! Volgende week heb ik nog een fysio-sessie, dan is mijn nek aan de beurt. Pleh? ;)

Maar er is ook leuk nieuws... :D

Omdat ik jarig ben geweest heb ik gister al diverse mooie cadeaus mogen ontvangen die ik jullie graag wil laten zien. Als eerste kreeg ik deze twee prachtige oude Franse louvreluikjes met mooie details van manlief. Ik heb ze zelf uitgezocht hoor maar ik zag ze op een curiosamarktje en was gelijk verkocht door de speciale vorm en het verweerde hout. Ik zal ze jullie in een andere post nog wel een keer wat uitgebreider laten zien want de achterkant ziet er anders uit en heeft mooie details. 

Ik kreeg er een prachtige bos bloemen bij..

Van Zaïra kreeg ik dit leuke houten decoratieplankje. Hij staat nu op de salontafel in plaats van de grote PTMD schaal. Zoals jullie zien zoek ik iets meer de warmte op in huis (qua kleur dan). Hoewel ik dit plankje nog wel ietsje ga bewerken hoor, althans alleen de gestopte gaatjes. Die zijn nu licht, en die wil ik liever donker.

Hieronder ook nog het mooie boeket met een flinke stronk erin dat ik van mijn ouders kreeg samen met een leuk gevuld envelopje...

En daarnaast heb ik nog diverse envelopjes gekregen, waar ik zelf wat moois voor kan kopen. Mijn plan is om al het geld bij elkaar te leggen voor een mooie grote oude waterkruiklamp. Zondag vier ik mijn verjaardag voor familie en vrienden.

OPDRACHT

Verder had ik vanmorgen Geke en haar buurvrouw over de vloer. Na wat mailcontact met de vraag of ik 2 potten voor haar wilde bewerken (gaandeweg werden het er echter steeds meer) brachten ze vanmorgen maar liefst 5 flinke potten mee om te bewerken. Daar heb ik nog een hele kluif aan, haha. Maar superleuk, blijft toch een hobby van me. Gewoon de uitdaging van elke pot iets anders te maken... Ik begin er volgende week aan!

Nu wil ik jullie echt niet gaan lastigvallen met élke pot die ik bewerk hoor, maar als het om opdrachten gaat zet ik ze wel op mijn blog (is toch een beetje reclame), zo ook deze.. :) De voorste drie potten mogen wat donkerder worden en de achterste twee hoge potten zullen wat lichter worden. Wordt vervolgd...

UPDATE

Omdat ik de laatste tijd helaas regelmatig last heb van SPAM-reacties, heb ik het reageren voor anonieme lezers momenteel even uitgezet, mijn excuses voor het ongemak.

Liefs Marieke

♥ Vijf potten in opdracht

Ohh ik heb zoveel ideeën voor posten want ik heb weer allerlei leuke nieuwtjes, maar vandaag plaats ik eerst deze maar...

Woensdagavond stonden ze klaar... de vijf potten die ik in opdracht mocht bewerken voor Geke (en haar buurvrouw en dochter). Allemaal graag met een touwtje erom, was de vraag. Nou dat kan hoor! :)

Leuk ingepakt stonden ze al klaar op de tafel met een labeltje van WONEN a la Mar eraan. ;) Volgens het inmiddels wel bekende recept met instantvuller ging ik aan de slag, touwtje erom, weer opnieuw in de instantvuller en vervolgens goed laten drogen. Daarna heb ik de potten opgeschuurd en ging ik met diverse tinten verf aan de slag. Als finishing touch gebruikte ik wat bloem en wreef ik de potten plaatselijk nog een beetje in met donkere aarde. 

Zie hieronder de resultaten. Helaas lukt het me niet helemaal goed om de juiste kleur op de foto over te brengen. Ze lijken namelijk vlekkeriger dan ze zijn. Toch maar eens een cursus fotografie gaan volgen haha. Geke wilde haar potten en die voor haar dochter graag wat donkerder hebben en de buurvrouw wilde ze liever iets lichter. Zo gezegd, zo gedaan.

De potten voor Geke (voor en na):

De potten voor haar buurvrouw (voor en na):

En de pot voor haar dochter (voor en na):

Het was een flinke klus maar echt enorm leuk om te doen, dus ook via deze weg wil ik je nog van harte bedanken voor de opdracht Geke! Bedankt voor het vertrouwen.

Ik heb inmiddels ook een andere techniek bedacht om potten mooi oud te laten lijken. Door de echte oude potten te observeren, de verschillende lagen te bekijken... zag ik duidelijke verschillende structuren. Diezelfde techniek wil ik binnenkort dus uiteraard op een pot gaan proberen, maar daarvoor moet ik eerst nog een goede grote pot zien te vinden. Dus dat zien jullie vast nog wel een keer voorbij komen op mijn blog. Inmiddels heb ik een deel van mijn verjaardagsgeld al aan wat hele mooie spullen besteed die op mijn wensenlijstje stonden. Die laat ik jullie uiteraard binnenkort zien!

Liefs Marieke

♥ Grote rozenbotteltak

Afgelopen donderdag ben ik samen met mijn meisje naar Maarssen gereden om bij Bonhof Bloemen te kijken voor de grote rozenbotteltakken die ik graag wilde hebben. Ik zag uiteraard ook nog diverse andere hele leuke dingen voor in huis maar ik heb me weten in te houden. Wel zo fijn voor de portemonnee, ik moet ten slotte nog wel wat overhouden voor de grote markt in Lille waar we in september naar toe gaan. ;)

Eenmaal daar aangekomen, schrok ik toch wel even want collega-blogster Ria (klik) had op Facebook wel genoemd dat ze groot waren -en dat ze de takken niet kon verzenden- maar dit was toch echt wel een stuk groter dan ik had verwacht! Ik zocht de mooiste uit waarbij de bovenkant mooi gebogen was en kocht ook nog wat andere leuke gedroogde rozenbotteltakjes.

De tak paste nauwelijks in mijn auto, hij stak zelfs nog een stukje tussen onze voorstoelen door. Maar met een beetje (voorzichtig) buigwerk is het me toch gelukt de tak heelhuids naar huis te krijgen. Zaïra kreeg van de dame daar ter plekke nog een mooie roze bloem mee, waar ze trots mee poseerde!

Thuis heb ik de tak even op de eettafel (220 cm lang) gelegd om aan te geven hoe groot hij in werkelijkheid is. Wat een joekel hé? Hij is wel heel mooi gevuld met veel rozenbottels. Deze drogen later mooi in waardoor ik hem lekker lang kan bewaren.

Tsja, een tak van dik 2 meter.. dat ging natuurlijk niet passen in de gemberpot haha. De pot is op zich wel aardig groot maar natuurlijk totaal niet meer in verhouding met de tak dus die heb ik maar gehalveerd en de bovenkant in de gemberpot gezet. Ik vind juist de combinatie van dat groen met rood/oranje mooi in contrast met de vele hout-, grijs- en bruintinten die we in huis hebben.

Van het onderste gedeelte van de tak sneed ik de zijtakken met rozenbottels af en die kon ik mooi weer in diverse andere potten zetten, zoals in de oude Nepalese houten pot. Staat leuk zo tussen de eucalyptus in...

Maar ik zette ook wat takjes in het zelf bewerkte kruikje, samen met de andere (wat grotere) gedroogde rozenbottels...

En hieronder in de grote pot op het lage dressoir tussen de magnoliatakken in. Maar hier wil ik ter opvulling nog wat asparagus takken bij in zetten (die ik eerst nog even moet kopen hihi). 

Beetje bij beetje komt er steeds iets meer kleur in ons interieur, ik vind het mooi warm staan! Een beetje kleur is zo gek nog niet! De volgende post zal daar nog wat meer duidelijkheid over geven, die gaat namelijk over mijn andere vakantievondst. :)

Liefs Marieke

♥ Franse puddingvorm

Zoals beloofd, zal ik jullie nu één van mijn eerste vakantievondsten laten zien. Een vondst waar ik echt heel erg blij mee ben! Ik was er niet eens zozeer naar op zoek, maar soms zie je iets, ben je er op slag verliefd op, en moet je het meenemen! Zo had ik dat ook met deze prachtige Franse puddingvorm. De prijs was echt supervriendelijk voor mijn portemonnee (altijd fijn) dus hij was uiteraard heel snel gekocht. :)

De puddingvorm is (door de zon?) aan de bovenkant mooi mat geworden. De onderkant laat nog de originele kleur zien en ik moet zeggen dat ik dat ook prachtig vind met die glanslaag. Het lijkt in bepaald licht wel een beetje olie-achtig.

Zelfs de binnenkant is decoratief... het metaal is mat vergrijsd en door de jaren heen flink verweerd.

Hij heeft diverse verweerde plekjes en een handig ophanghaakje. Hij kreeg dan ook een leuk plekje aan het wandrekje in de keuken, waar hij mooi afsteekt tegen de linnen keukendoeken en donkere wand. Is het geen schatje? ;)

Naast mijn wens om wat meer warmte (qua kleur) in huis te halen geeft hij ook gelijk zoveel sfeer in de keuken. Ik hou ervan! Het toefje maakte ik zelf, zoals jullie al in een eerdere post konden zien (Oude kandelaar). Hij is inmiddels helemaal gedroogd en nog steeds erg decoratief.

In de volgende post laat ik jullie mijn andere vondst zien!

Bij deze wil ik ook alle nieuwe volgers van harte welkom heten op mijn blog. Leuk dat jullie me hebben gevonden en de moeite waard vinden om te blijven volgen en bedankt voor alle lieve berichten die jullie achterlaten!

Liefs Marieke